Een Whiplash wordt veroorzaakt door een ongeval. Doelgericht revalideren geeft goede resultaten.
Opgelopen letsel is vaak niet te detecteren met behulp van röntgenfoto’s en/ of scans. Met name problemen tussen de samenwerking van de ogen in relatie tot uw spieren in de nek, schouder en rug blijven 'onderbelicht'. Deze restklachten kunnen uw functioneren sterk belemmeren! Wij helpen uw balans weer terug te vinden.
Het merendeel van de whiplash-ongevallen wordt veroorzaakt door verkeersongevallen. Een whiplash kan uiteraard net zo goed veroorzaakt worden door een sportongeluk, bedrijfsongeval, misdrijf of door een ongeluk binnenshuis. Doelgericht revalideren geeft over het algemeen goed resultaat. Echter veel personen behouden veel belemmering en pijn in hun dagelijkse functioneren. Dit noemt men ‘whiplash gerelateerde symptomen’, ofwel WAD: Whiplash Associated Disorders.
Het NeuroVisueel Centrum onderzoekt en corrigeert de moeite die u doet om de ogen goed samen te laten werken. Verborgen visuele afwijkingen die gedeeltelijk door hoge spanningen in de nek zijn gecompenseerd, worden tijdens de Neuro-visuele behandelmethode inzichtelijk gemaakt en gecorrigeerd met een gepersonaliseerde bril. Deze gepersonaliseerde brillenglazen zorgen voor een conflictvrije informatieverwerking, zonder dat het lichaam vanuit de nek, schouder en rug belast wordt.
Wanneer er sprake is van een arbeidsongeval of aanwezige tegenpartij, adviseren wij om dr. Michiel van Loo als onafhankelijk medisch expert te raadplegen (www.centrumletselschade.be). Over het algemeen worden dan de totale kosten vergoed door de verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij.
Het verschil tussen de disciplines opticien, optometrist en NeuroVisueel Centrum zit vooral in de benadering, de vraagstelling tijdens het onderzoeken van de ogen. Wanneer men de klassieke methodieken onder de loep legt (prismameting, 21-puntentest, prismameting volgens Polatest van Haase, fixatiedisperatietesten, Utermöhlen prismabril) vraagt de behandelaar letterlijk of het lukt om op afstand of nabij, specifieke testen te doorlopen.
Wanneer dit bijvoorbeeld onrustig verloopt krijgt de proefpersoon de keuze om te kiezen tussen twee mogelijkheden al dan niet beter, slechter of gelijk. Als proefpersoon dien je een keuze te maken. Op dat moment wordt er door de behandelaar geanticipeerd op de interpretatie van deze proefpersoon. De behandelaar meet dan hetgeen hoe de proefpersoon denkt dat hij/ zij ziet en nodig heeft in een momentopname. Wij horen vaak dat men al een opticien heeft geconsulteerd, maar dat er niets met de ogen aan de hand is. Het NeuroVisueel Centrum onderzoekt daarentegen niet of de samenwerking tussen twee ogen lukt, maar hoe en hoeveel moeite het daadwerkelijk kost om tot het resultaat te komen. Het NeuroVisueel Centrum onderzoekt of het zien belastend is en corrigeert dit.
Whiplash is geen diagnose maar een verzamelnaam voor klachten (symptomen), die zijn ontstaan door een plotselinge heen-en-weerbeweging van het hoofd en de nek. Er zijn grofweg 3 soorten whiplash te onderscheiden:
- Acute whiplash syndroom
- Post whiplash syndroom
- Late post whiplash syndroom
Het acute whiplash syndroom (1) spreekt voor zich. Dit zijn lichamelijke klachten acuut na het ongeval. Wanneer de klachten aanhouden of verergeren tot een jaar na het ongeval, spreken we van het post whiplash syndroom (2). Wanneer de klachten langer dan een jaar aanwezig zijn spreken we over chronische klachten; het late post whiplash syndroom (3).
Een opvallend aspect van het whiplashsyndroom is de tijd tussen het ongeluk en het ontstaan van de klachten. Het komt vaak voor dat men pas na een aantal dagen, weken of zelfs maanden na het ongeluk last krijgt van klachten. Dit heeft te maken met het compenseergedrag van het lichaam en de hoeveelheid aanwezige reserve energie om te kunnen compenseren. Raken uw reserves op, dan openbaren zich lichamelijke ongemakken. Een heel belangrijk maar onderbelicht issue is de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van de whiplashpatiënt vóór het ongeluk! Een groot deel van de whiplashpatiënten was al enigszins bekend met een druk bestaan, ‘de bezige bij’. Een weekend rust was vaak genoeg om opgeladen weer aan de daaropvolgende week te beginnen. Tijdens een intakegesprek horen we niet zelden dat de partner of goede vriend beaamt dat hij/ zij moeilijk ‘neen’ kon zeggen met als gevolg dat de acceptatie om rust in acht te nemen na het ongeval niet vanzelfsprekend is.